Oramus Romuald

Urodzony w 1953 w Krakowie. Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w latach 1974-1979. Dyplom w pracowni prof. Adama Marczyńskiego wraz z graficznym aneksem w pracowni prof. Mieczysława Wejmana.
Zajmuje się malarstwem sztalugowym oraz grafiką warsztatową, pisze teksty o sztuce. Malarstwo i grafikę prezentował na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą.W latach 80. ubiegłego wieku uczestniczył w Ruchu Kultury Niezależnej. Profesor zw. na Wydziale Sztuki UP.

 

                Romuald Oramus – Katedra VII; akryl, olej, płótno; 130×85 cm; 2007-10

 

Romuald Oramus – Katedra XL; olej, płótno; 170×200 cm; 2015-17

 

Romuald Oramus – Katedra XLIII; olej, płótno; 80×100 cm; 2015-17

 

komentarz autora:
Katedry wypełniają naszą duchową pamięć. Wpisane w historię oraz nasze osobiste doświadczenia stały się szczególnym dziedzictwem żmudnej i zbiorowej pracy o niezwykłych artystycznych walorach. Dla ich budowniczych były aktem wyznania wiary, głoszenia teologicznej prawdy, gestem zawierzenia losu, nadto – miejscem schronienia, centrum nie tylko życia religijnego, ale i kulturowego oraz ekonomicznego.
W realizowanych od wielu lat cyklach prac malarskich  motyw katedr pojawia się dwojako. Z jednej strony jest obszarem refleksji nad architektoniczną strukturą wnętrz katedry (kontekst architechture parlante), jej sklepień z zastosowaniem elementów iluzji przestrzeni, z drugiej strony, płótna te są obrazowaniem idei katedry jako miejsca porządku geometrii, proporcji kompozycyjnych układów, malarskich rozważań na pograniczu realności i abstrakcji. W obu przypadkach nacisk kładziony jest na  formalną strukturę obrazów – wzajemne kolorystyczne relacje szerokiej chromatyki, jej materię oraz kontrasty – grę świateł czy też muzyczny oraz sakralny aspekt harmonii kompozycyjnych/ideowych  elementów obrazów.